2

دوست خوب چیزیه که پیدا کردنش خیلی سخته ، اونم تو این شرایط امروزی جامعه مون ... خیلی خوب میشد اگه دوست های خوبی مثل چندتا از دوست های قدیمی هنوز کنارم بودن و  از بودن باهشون لذت میبردم ... توی این یکی دو سالی که به تهران برگشتیم دیگه نتونستم اون دوستی که دنبالش بودم رو پیدا کنی ، میدونی بچه ها و هم سن و سال هام خیلی خراب شدن دیگه اون معنویت ای  که دنبالش بودم به راحتی پیدا نمیشه ... واقعا خیلی بده آدم نتونه کسی که از دوستی باهاش لذت میبره رو پیدا نکنه ... منم میتونم مثل بقیه کسایی که دور و برم هستن بشم ولی از درون راضی نیستم و میخوام خود واقعی ام باشم نه اینکه منم مثل اون ها رفتار کنم تا از تنهایی در بیام و با اون ها وقت بگذرونم  ... واقعا فکر و یاد همون تعداد کم دوست خوبی که تو سال های گذشته داشتم خیلی بهم حس خوبی میده و تصور اینکه اون ها رو همگی یه جا کنار هم ببینم اشک رو تو چشم هام جمع میکنه ...

ولی میدونی جدیدترها وجود یه دوست دیگه رو دارم احساس میکنم البته بعضی وقت ها فراموش اش میکنم و شاید هم ناراحت اش کنم ، ولی اون دوست همیشگی من بوده و هست و هیچ وقت من رو تنها نگذاشته ، شاید نمیتونم ببینمش ولی همین حسه وجودی که نسبت بهش دارم برام کافیه و جای 1000 دوست رو برام پر میکنه ...

دوست خوبم ، خیلی دوستت دارم